Koppigheid in je relatie. 5 tips om er mee om te gaan.

Je kent het vast wel. Je weet precies wat je partner zou moeten doen of zou moeten zeggen, maar hij doet of zegt het niet. En wat frustrerend is: je weet zeker dat hij dat ook weet, maar toch blijft hij halsstarrig vast houden aan zijn standpunt. En net als bij een ezel hoe harder je gaat trekken, hoe harder je partner zich gaat verzetten. “Oh, wat ben je toch koppig!” en vervolgens trek je je eigen plan of er ontstaat een fikse ruzie.

Koppigheid werkt zo dus tegen je relatie.

Het zorgt voor meer afstand en onbegrip naar elkaar. Maar toch kan het ontstaan, meestal wanneer je je niet gezien en gehoord voelt. Je partner reageert hier op door ook koppig te worden omdat zij zich eveneens niet gehoord voelt. Jullie komen vast te zitten en er ontstaan relatieproblemen.

Halsstarrigheid heeft ook een voordeel, je hoeft dan namelijk niet te ‘horen, te ontvangen’, waar jij “deepdown” van vindt dat je iets ‘fout’ gedaan hebt. Joan kon moeilijk tegen feedback, want dan  kwam er direct de overtuiging bij haar naar boven, dat er iets mis met haar was. Ze werd dan zo getriggerd, dat ze meteen terugsloeg in de vorm van boosheid of ontkenning, ja maar, jij… Toen we daar achter kwamen (door therapie), zei ik vaak het zinnetje erbij: “je hebt niets fout gedaan”  waardoor Joan makkelijker in de ontspanning kwam en we ons weer verbonden voelden.

Als je merkt dat jouw partner moeilijk tegen feedback kan en de overtuiging “ik doe het ook nooit goed” getriggerd wordt, zorg dan dat je ook iets waarderends, liefdevols zegt. Zo maak je de ander niet fout, want dat werkt koppigheid in de hand.

Koppigheid kan ook een kwaliteit zijn en juist voor je relatie werken.

Het gaat dan samen met strijden voor een hoger doel, als een vorm van vasthoudendheid.  Ik kon Joans koppigheid wel waarderen (achteraf😊), omdat ze geen genoegen nam met middelmatigheid in onze relatie. En dat geldt voor jou misschien ook wel?! Voel jij ook dat er meer in je relatie zit dan er nu uitkomt?

Hoe kun je nu goed omgaan met die eigenwijsheid? 5 tips daarvoor:

• Als je met elkaar in gesprek gaat, neem dan de intentie mee om elkaar beter te begrijpen. In onze praktijk hebben stellen het vaak over dat een gesprek snel een discussie wordt waar het meer over gelijk krijgen gaat, bijna als een wedstrijd, dan om elkaar beter te leren begrijpen.
• Als je met elkaar in gesprek bent, bevestig dan eerst wat je herkent in wat je partner met jou deelt. Laat het dan eerst even binnenkomen voordat je reageert. “Ja, dat herken ik, ah ik snap je dat dat voor jou niet leuk/fijn is”. Of “sorry dat herken ik niet, kan je nog eens uitleggen wat je bedoelt?” Alleen al die zinnetjes kunnen maken dat koppigheid niet in de weg gaat zitten.
• Luister, vat samen, en vraag: begrijp ik je goed?
• Leer Sorry zeggen tegen je geliefde, als je inziet dat jouw acties je partner pijn doen.
• Leer het verschil te voelen in jezelf tussen gezonde vasthoudendheid/koppigheid en ongezonde/kinderachtige koppigheid (weerstand) en help elkaar daarbij. Wordt bewust van het ‘waarom’ achter je eigen koppigheid en die van je partner en wees er juist liefdevol en zacht voor.

Hoger doel

En mocht het juist nodig zijn om je gezonde koppigheid in te zetten voor een groter/hoger doel in jullie relatie, Ga er dan voor! Wees vurig, passievol en laat zien wat er mogelijk is in jouw ogen. Dat kan betekenen dat je allebei een ander verlangen/ behoefte hebt in de relatie en dat er verschillen aan de oppervlakte komen die niet zo eenvoudig te overbruggen zijn. Ook dat is belangrijk om te ervaren. Als de spanning ervan af is, kan dat juist weer de ruimte geven om elkaar weer te vinden.

Mochten jullie toch vast blijven lopen en het niet lukt uit de “koppigheid” te blijven, dan kan het heel nuttig zijn om een objectieve onafhankelijke relatie therapeut met jullie mee te laten kijken. Neem gerust contact met ons op en we helpen jullie graag om de liefde terug te vinden.

Zie de humor er van in.

NB: Als je googelt op het woord koppig, krijg je veel hits op de koppigheidsfase van kleuters. Daar moesten we om glimlachen, want koppigheid in je relatie heeft eigenlijk wel iets kinderachtigs. Heel gezond om daar ook weer over te kunnen lachen!